8 GÜNCEL SORU İLE EDEBİYAT VE HAYAT ( HÜLYA SOYŞEKERCİ )

-

Özellikle sevdiğiniz bir kelime var mı?
Rikkat.
Sizi ne heyecanlandırır, en son ne zaman, ne için heyecanlandınız?
Güzel yazılmış bir öykü, şiir, deneme ya da romanı okurken, güzel bir resmi ya da filmi izlerken, güzel bir müzik dinlerken… heyecan duyarım. Sanat eseri karşısındaki o estetik heyecanın, ruhumun derinliğinde yarattığı incecik titreşimler benim için çok değerlidir. En son “Vincent” filmini izlediğimde böyle derin bir heyecan yaşadım. Çok farklı, yaratıcı, nitelikli bir çalışmaydı. Sanat ve teknolojininbirlikte yarattığı mucizeyle, hareketli Van Gogh resimlerinin içine girmek; o müthiş renkleri,göz alıcı kıpırtıları,  çarpıcı fırça darbelerini yüreğimde hissetmek harika bir duyguydu.
İnsanın hangi hali sizi rahatsız eder?
İnsanın ikiyüzlü erdemi, empati yoksunluğu, adaletsizliği, vicdansızlığı, acımasızlığı, vefasızlığı, kabalığı, hoyratlığı ve şiddeti…
Aidiyet duygunuz var mı?
Evet; kendimi, dünyanın tarihî geçmişi olan bütün kentlerine aitmişim gibi hissederim; bunun yanı sıra yıllardır yaşadığım İzmir’e; bu kentin geçmişine, şimdisine ve gelecek zamanlarına ait hissetmekteyim. Aidiyet duygumu kentler ve kentlerin kültürel belleği yaratıyor.
Edebiyat ne işe yarar?

Edebiyat; kelimeler, imgeler, anlamlar yoluyla insanı ve toplumu dönüştürebilme gizilgücüne sahip olan, olağanüstü bir sanattır.  “Yeni insan”ı ve “yeni toplum”u felsefe, psikoloji, sosyoloji… gibi disiplinlerin de katkısıyla, edebiyat sanatı içindefikren oluşturabilmek ve geliştirebilmek mümkündür. Ütopyalar ve ütopik edebiyatbunedenle büyük değer taşır.
Türkiye’de edebiyat dergilerinin “vurucu” etkisi azaldı mı?
Son zamanlarda sayıları giderek artan popüler edebiyat dergileri; yepyeni, özgün, farklı bir edebiyat yaratabilme gücüne sahip değiller bence. Sayfa düzeni ve illüstrasyonlar açısından birbirinin kopyası gibi duranpopüler edebiyat dergilerinin pek çoğu, “efsane yazarlar” üzerinden prim yaratma derdinde olan yayınlar gibi geliyor bana.  Bu dergilerin pek çoğunun yüzü geleceğe dönük olmadığı için vurucu bir etkiye sahip değiller. Bu furyanın, bu yayın modasınınbir günsona ereceğini düşünüyorum. Popüler dergilerin dışında, büyük emeklerle hazırlanan, arşiv değeri taşıyan nitelikli edebiyat dergileri de var. Günümüzde az sayıda okura ulaşıyor olsalar bile, geleceğin edebiyatının nabzı, bu nitelikli dergilerde atmaya devam ediyor.
Güldürü, komedi deyince aklınıza kim geliyor?
Önce Haldun Taner, sonra da Aziz Nesin, Rıfat Ilgaz…
Çalışmak gerçekten de kutsal mıdır?
“Kutsal” olarak nitelenmese de, insan emeğinin değerinin ve toplumsal öneminin takdir edilmesi gerekir. Dünyadaki mevcut sistemi iyileştirmeye, değiştirmeye, dönüştürmeye çabalayan; üretilenleri, büyük kitlelerin ve insanlığın yararına; iyiliğe, güzelliğe, barışasunmaya yönelen bütün evrenselçabalar vebu yolda harcanan her türlü emekçok değerlidir.  Adalet ve vicdan uğruna gerçekleştirilen bütün insanî çabalar da öyle…

 http://www.mevzuedebiyat.com/2045-2/

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

KARDEŞİMİN HİKAYESİ

-
Resim
     Yoldan geçen birini durdurup, gelin size ilginç hikâyeler anlatacağım deseniz neyle karşılaşırsınız? Muhtemelen ya size aldırmayacaktır, ya da ne tuhaf insan diyebilir, deli midir nedir de diyebilir. Ama bir vesileyle sizinle yolları kesişmiş biriyle, çay içerken ya da bir şeyler içerken ya da yerken konu konuyu açıp ilginç hikâyeler anlatmaya kalkarsanız, size ne garip bir insansınız demeyecektir. Deli demek daha iddialı bir sav olduğu için garip ya da tuhaf demeyen deli hiç demeyecektir.     Livaneli’nin kardeşimin hikâyesi romanı da aynen böyle bir şekilde başlıyor. Ahmet’in yaşadığı gözden ırak Karadeniz kıyısındaki köyde yakın arkadaşı bir kadının öldürülmesi üzerine cinayeti araştırmak için gazeteci genç bir kız gelir köye. Öldürülen kadının arkadaşı olduğu için ilk Ahmet’le konuşmak ister. Konuştukça Ahmet’in çok ilginç biri olduğunu söyler. Sohbet ilerledikçe bunu müteakip seferlerde dile getirir. Fakat biz Ahmet’in o zamana kadar h...
Devamı

İKİ AYRI KİTAP

-
Resim
Murat Şahin’in Esnaf lokantası adlı öykü kitabını okurken ilk izlenimim birazdan düze çıkarım herhalde oldu. Kitabın ilk yarısını oluşturan öyküler konuları itibari ile insanın canını sıkan, küçük ısırıklar büyük sarsıntılar yaşatacak türden, birazcık da “karamsar” diyebileceğimiz damardan akıp giden öykülerden oluşuyor. Kitabın ilk yarısı dedim ama öyle ayrıştırılmış, bölünmüş, kategorize edilmiş falan değil elbette.    Kitap Sanrı adlı öyküyle açılıyor; kahramanın iç konuşmalarıyla ilerleyen öykünün sonunda-ki onu da doktor hemşire konuşmalarından öğreniyoruz- ağır işkenceden çıkmış birinin sayıklamaları, Hangi zamanda geçtiği belli olmasa da bu ülkede geçtiğini anladığımız karanlık bir dönemine şahit olmuş, sürgüne gitmiş bir babanın kızına yazdığı mektupla başlıyor hoş geldin baba öyküsü, kızının sabırsızlığı, heyecanı ve özlemi öykünün finalini gizler nitelikte, Kitaba adını veren esnaf lokantası ise Yusuf Atılgan’ın bir anısından esinlenilerek oluşturulmuş...
Devamı

SOLMASIN GÜLÜŞÜN

-
Resim
Yüzde seksenlik çoğunluğa hükmeden, yöneten, savurganca ve şımarıkça ( şımarık çok hafif kaldı) davranan yüzde yirmilik azınlığın mal varlıklarını, bütçesini, sermayesini gördükçe, duydukça yeryüzü nimetlerinin hiç kimseyi aç bırakmayacak kadar bereketli ve yeterlilikte olduğunu düşünüyorum. Elbette ki bereketli toprakları işleyip o yüzde yirmilik azınlığın palazlanmasını sağlayan bizcileyin emekçiler, çiftçiler ve işçilerdir. Bir ülkenin bütçesini katlayacak sermayeye sahip şahısların zenginliklerinin bu teknoloji çağında bereketli topraklarla alakası yok diyenin elimdeki terlikten de haberi yoktur sanırım.     Herkese yetecek kadar aş, ekmek, gıda, toprak, hava ve su varken ihtiyacı olacağı kadar çalışmanın, ihtiyacı kadar tüketmenin diğer bir aşaması da çalışmama hakkıdır. Yıllarca “çalışmak kutsaldır” yalanıyla insanları kandıranlar modern sonrası kapitalist dönemde insanları elindeki işle tehdit ediyorlar. Yaşam standardının yükseltilmesinin tek yolunun daha ...
Devamı