AÇGÖZLÜLERİN SAVAŞI SÜRÜYOR

-

 

Alper Canıgüz, Alper Kamu karakterini araya başka eserler sığdırsa da bir türlü büyütmüyor. Büyütürse Alper Kamu olur mu, olabilir belki ama bu lezzette olur mu emin değilim. Okuyucuyu saran, yakalayan da sanıyorum Kamu’nun büyümüş de küçülmüş halleri olsa gerek. Kamu’nun ele avuca sığmamasının elle tutulur yanı oldukça çokbilmiş hallerinin altında yatanın boyunu aşan olgun kişiliği olsa gerek.

    Ne düşünüyorsak oyuz, ne yiyorsak oyuz gibi vecizeleri çokça duyarız günlük hayatımızda. Sanıyorum yazar da ülkenin gündeminden uzaklaşamamış olacak ki ne yaşıyorsak oyuz diyerek Kıyamet Park’a şekil vermiş. Son yıllarda ayyuka çıkan adam kayırmaca, yer kapmaca, köşeyi dönmece, krizi fırsata çevirmececilerin artık gizli saklı iş yapmak yerine bağıra bağıra hatta bağırarak, sindirerek iş yaptıkları ayyuka çıkınca elbette ki gündemden uzaklaşmak öyle pek kolay olmuyor. Bu psikoloji, bu korku, bu hava etrafımızdaki her şeye siniyor; eşyaya, nesneye ve hatta nereden eseceği belli olmayan rüzgâra bile.

 

Dönemin özeti

     Her şey dönemin ruhuna uygun ilerlerken, iki yıldan fazladır dünyayı kasıp kavuran covid-19 pandemisinde, bir gün ikinci doz aşı yeterli gelirken diğer gün bir bakıyorsun ki üçüncü doz aşının kapsayıcılığı daralmış. Kıblemizi bilime çevirirken, rotamızı da kapitalizmin acımasızca belirlediği kurallardan azade çizebiliyorsak, insana rağmen, insan için,  insani olanı rehber edinmemiz bizi oluşturur, bizi belirler. Nobel ödüllü yazar Orhan Pamuk’un Veba Geceleri ne kadar pandemiden önce yazılmaya başlanmış olsa da özellikle bu dönemde piyasaya sürülmesi yazardan bağımsız bir durum gibi olabilir ve yayınevinin az önce değindiğimiz kapitalizmin acımasız kurallarının geçerli olduğu bu arenada bir koltuk kapma iştahından olabilir. Yazarın gündemden kopmaması ne ayıptır ne de yadırganacak bir durumdur ki ileriki bir dönemde bu günlerin analizi açısından rehber edinilecek argümanların başında da muhtemelen bu dönemde yaratılan eserlere bakılacaktır. Dolayısıyla son yirmi yıla baktığımızda her gün Siyasi İslam’ın bir hukuksuzluğu, fırsatçılığı, adaletsizliğiyle karşılaşıyorsak yazar biraz da bu dönemin tanığı değil de nedir? Kıyamet Park-Bir Kamu Davası’nı da bundan bağımsız okumak mümkün değil.


 

 

Hızlı olan kazanır

    Beş yaşındaki muzip, zeki, haylaz, çıkıntı ve aşık Alper Kamu’nun da piyasaya yön veren rekabet kuralları gereği güçlü olan ayakta kalır misali bu defa rekabet edeceği güçlü bir rakibi var. Sadece zeki olanın kazanamayacağı bir cinayeti çözerken kazanmak için aynı zamanda hızlı da olmak gerekiyor. Tam da dönemin ruhuna uygun şekilde: hız çağı. Bu şartlarda rakibi indigo Altan’la yarışırken hiç de beklemediği bir durum vardır; eleştiri umduğun kadar kötü ve korkutucu olmayabilir; eleştiri iyileştirirken güçlendirebilir, önemli olan buna ne kadar açık olduğundur. Okuyucuya aba altında bu duyguyu pompalarken, ‘siz Alper Kamu’yu zıpır, garip sanıyorsunuz ama bakın ‘başka’ bir karakter ( Altan ) burada ve sevimli, mahallenizin çocuğu biricik evladınız, o veled, o aykırı Alper Kamu’nuz Altan’ın yanında nasıl da normal duruyor değil mi?’ demeye getiriyor. Bu yarış içindeki koşuşturmada kim daha temiz, dürüst, açık ve masum duruyorsa okuyucunun gönlünün oraya yöneleceğini biliyor yazar.

     ‘Aile denen kurumun, bilhassa memleketimizde, en küçük organize kahır ve suç şebekesi olduğunu bilmeyecek kadar budala değildim elbette…’ diyerek aile kurumuna eleştirisini eksik etmezken başka bir bölümde de Osmanlı’nın Alman seviciliğine de dokunmadan geçmiyor ve tarihin tozlu raflarına kaldırılan bu konuyu özellikle tartışmaya açıyor. Sahillerdeki kamu arazilerinin yağmalanışını, orman talancılığını, kundakçılığını ‘otelciler’ diye bir meslek grubunun yan iş olarak nasılda ‘güzel’ başardığını ve nimetlendiğini büyük harflerle dile getiriyor.

    Yer yer komik ve oldukça eğlenceli geçene Alper Kamu-Bir Kamu Davası romanı kendine has dili ve sahici atmosferiyle Türkiye gündemini yakalayan, dönemin yarattığı insan tipine yakından bakan başarılı bir eser.

 

***  https://www.birgun.net/haber/acgozlulerin-savasi-suruyor-380552

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

KARDEŞİMİN HİKAYESİ

-
Resim
     Yoldan geçen birini durdurup, gelin size ilginç hikâyeler anlatacağım deseniz neyle karşılaşırsınız? Muhtemelen ya size aldırmayacaktır, ya da ne tuhaf insan diyebilir, deli midir nedir de diyebilir. Ama bir vesileyle sizinle yolları kesişmiş biriyle, çay içerken ya da bir şeyler içerken ya da yerken konu konuyu açıp ilginç hikâyeler anlatmaya kalkarsanız, size ne garip bir insansınız demeyecektir. Deli demek daha iddialı bir sav olduğu için garip ya da tuhaf demeyen deli hiç demeyecektir.     Livaneli’nin kardeşimin hikâyesi romanı da aynen böyle bir şekilde başlıyor. Ahmet’in yaşadığı gözden ırak Karadeniz kıyısındaki köyde yakın arkadaşı bir kadının öldürülmesi üzerine cinayeti araştırmak için gazeteci genç bir kız gelir köye. Öldürülen kadının arkadaşı olduğu için ilk Ahmet’le konuşmak ister. Konuştukça Ahmet’in çok ilginç biri olduğunu söyler. Sohbet ilerledikçe bunu müteakip seferlerde dile getirir. Fakat biz Ahmet’in o zamana kadar h...
Devamı

İKİ AYRI KİTAP

-
Resim
Murat Şahin’in Esnaf lokantası adlı öykü kitabını okurken ilk izlenimim birazdan düze çıkarım herhalde oldu. Kitabın ilk yarısını oluşturan öyküler konuları itibari ile insanın canını sıkan, küçük ısırıklar büyük sarsıntılar yaşatacak türden, birazcık da “karamsar” diyebileceğimiz damardan akıp giden öykülerden oluşuyor. Kitabın ilk yarısı dedim ama öyle ayrıştırılmış, bölünmüş, kategorize edilmiş falan değil elbette.    Kitap Sanrı adlı öyküyle açılıyor; kahramanın iç konuşmalarıyla ilerleyen öykünün sonunda-ki onu da doktor hemşire konuşmalarından öğreniyoruz- ağır işkenceden çıkmış birinin sayıklamaları, Hangi zamanda geçtiği belli olmasa da bu ülkede geçtiğini anladığımız karanlık bir dönemine şahit olmuş, sürgüne gitmiş bir babanın kızına yazdığı mektupla başlıyor hoş geldin baba öyküsü, kızının sabırsızlığı, heyecanı ve özlemi öykünün finalini gizler nitelikte, Kitaba adını veren esnaf lokantası ise Yusuf Atılgan’ın bir anısından esinlenilerek oluşturulmuş...
Devamı

SOLMASIN GÜLÜŞÜN

-
Resim
Yüzde seksenlik çoğunluğa hükmeden, yöneten, savurganca ve şımarıkça ( şımarık çok hafif kaldı) davranan yüzde yirmilik azınlığın mal varlıklarını, bütçesini, sermayesini gördükçe, duydukça yeryüzü nimetlerinin hiç kimseyi aç bırakmayacak kadar bereketli ve yeterlilikte olduğunu düşünüyorum. Elbette ki bereketli toprakları işleyip o yüzde yirmilik azınlığın palazlanmasını sağlayan bizcileyin emekçiler, çiftçiler ve işçilerdir. Bir ülkenin bütçesini katlayacak sermayeye sahip şahısların zenginliklerinin bu teknoloji çağında bereketli topraklarla alakası yok diyenin elimdeki terlikten de haberi yoktur sanırım.     Herkese yetecek kadar aş, ekmek, gıda, toprak, hava ve su varken ihtiyacı olacağı kadar çalışmanın, ihtiyacı kadar tüketmenin diğer bir aşaması da çalışmama hakkıdır. Yıllarca “çalışmak kutsaldır” yalanıyla insanları kandıranlar modern sonrası kapitalist dönemde insanları elindeki işle tehdit ediyorlar. Yaşam standardının yükseltilmesinin tek yolunun daha ...
Devamı