BİR PAPAZ BİR HAHAM BİR İMAM BİR GÜN

-

 

   Polisiye Kraliçesi Agatha Christie’nin Doğu Ekspresinde Cinayet romanının filme uyarlanacağı haberleri polisiye severleri oldukça heyecanlandırmış ve büyük beklentiler yaratmıştı. Oyuncu seçkisiyle bu beklenti çıtası daha da yükseldi, zira önce kadroda Mrs Hubbart için Angelina Jolie’nin ismi geçse de sonra kadrodan ayrılması kadroyu zayıflatmadı. Yılların oyuncularından Akademi Ödüllü Michelle Pfeiffer ve Judi Dench’in kadroya dâhil edilmeleri filmin yaratacağı enerjiyi yükseltti. İşin sükseli çıkış yapması için Johnny Depp, Willem Defeo, Penélope Cruz ve Kenneth Branagh gibi isimlerinde olması yeterliydi. Yetmedi!

    Büyük bir heves ve merakla beklenen polisiye ve suç türündeki film eleştirmenlerden tam not almayı başaramasa da gişede bir koyup sekiz almayı başardı. Filmin kısa özetine gelirsek; Kudüs’teki bir hırsızlığı açığa çıkardıktan sonra İstanbul’a gelen meşhur dedektif Hercule Poirot Orient Ekspres treniyle Avrupa’ya gidecektir. İlk önce trende yer bulamayan dedektif ünü sayesinde seyahat etme imkânı bulur.


    Simetri ve denge takıntılı Dedektif Hercule Poirot’ın ( Kenneth Branagh) bindiği trende cinayet işlenir. Hastanın ayağına giden doktor misali dedektif de tam o trendedir. Çığ düşmesi sonucu tren yolda kalır ve cinayeti çözmesi için iki saatlik süresi vardır yoksa yerel kuvvetler cinayete el koyacaklardır. Dedektifin, cinayeti eski bir olayla bağlantıyı kurmasına kadar arada sırada teklemesi, tıkanması ve düşen temposu sonucu, seyirci beklentinin verdiği hayal kırıklığının da tadına bakmış olur.

     Büyük bir kısmı trende geçen filmin, dış çekimlerinde kullanılan teknik sayesinde (CGI ) geçtiği dönemi gerçeği aratmayacak sahicilikte olması oldukça görüntülerinin Yönetmen her kapı açıldığında kendini göstermenin dışında neredeyse kendisinin olmadığı bir sahne yok. Bu manada diğer oyunculara bir haksızlık yaptığını düşünebiliriz. Sanat simsarı Edward Ratchett karakterine can veren Johnny Depp’in yaverliğini, muhasebeciliğini yapan Hector MacQueen ( Josh Gad ) sanıyorum dedektiften sonra en iyi oyunculuk çıkaranlardan.

     Filmin asıl en güzel yönlerinden biri 1930 yıllarına ait İstanbul görüntüleri. Birçok Hollywood filminde Türkiye’ye at görüntüler her zaman tartışma konusu olmuştur. Hatırladığım kadarıyla en son James Bond filminde bile özelinde İstanbul, genelinde Türkiye’ye ait seküler yaşam tarzının tam tersi görüntülerle anılmasına vesile olmuştu. Şapka reformunun yapıldığı yıllardaki İstanbul görüntülerinde her ne kadar kadın figüranlar azınlıkta olsa da bugünkü İstanbul’dan daha modern görüntüler görmek mümkün Doğu Ekspresinde Cinayet filminde.

     Pandemiden dolayı turizmin yerlerde olduğu bir dönemde İntercity’nin katkılarıyla gerçekleştirilen Formula 1 yarışmasının Türkiye’de yapılması bu açıdan çok büyük bir fırsatken bu fırsatı Formula pilotlarına şampanya yerine gazoz ikram ederek kutlamalarını sağlamak tam anlamıyla bir öngörüsüzlüktür. Sonra da çıkıp Hollywood bizi böyle gösteriyor diye ağlamaksa tam bir zavallılıktır.  Doğu Ekspresinde Cinayet filmini bir de bu gözle izlemek lazım.

 http://yeniyasamgazetesi2.com/bir-gun-bir-papaz-bir-haham-ve-bir-imam/

 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

KARDEŞİMİN HİKAYESİ

-
Resim
     Yoldan geçen birini durdurup, gelin size ilginç hikâyeler anlatacağım deseniz neyle karşılaşırsınız? Muhtemelen ya size aldırmayacaktır, ya da ne tuhaf insan diyebilir, deli midir nedir de diyebilir. Ama bir vesileyle sizinle yolları kesişmiş biriyle, çay içerken ya da bir şeyler içerken ya da yerken konu konuyu açıp ilginç hikâyeler anlatmaya kalkarsanız, size ne garip bir insansınız demeyecektir. Deli demek daha iddialı bir sav olduğu için garip ya da tuhaf demeyen deli hiç demeyecektir.     Livaneli’nin kardeşimin hikâyesi romanı da aynen böyle bir şekilde başlıyor. Ahmet’in yaşadığı gözden ırak Karadeniz kıyısındaki köyde yakın arkadaşı bir kadının öldürülmesi üzerine cinayeti araştırmak için gazeteci genç bir kız gelir köye. Öldürülen kadının arkadaşı olduğu için ilk Ahmet’le konuşmak ister. Konuştukça Ahmet’in çok ilginç biri olduğunu söyler. Sohbet ilerledikçe bunu müteakip seferlerde dile getirir. Fakat biz Ahmet’in o zamana kadar h...
Devamı

İKİ AYRI KİTAP

-
Resim
Murat Şahin’in Esnaf lokantası adlı öykü kitabını okurken ilk izlenimim birazdan düze çıkarım herhalde oldu. Kitabın ilk yarısını oluşturan öyküler konuları itibari ile insanın canını sıkan, küçük ısırıklar büyük sarsıntılar yaşatacak türden, birazcık da “karamsar” diyebileceğimiz damardan akıp giden öykülerden oluşuyor. Kitabın ilk yarısı dedim ama öyle ayrıştırılmış, bölünmüş, kategorize edilmiş falan değil elbette.    Kitap Sanrı adlı öyküyle açılıyor; kahramanın iç konuşmalarıyla ilerleyen öykünün sonunda-ki onu da doktor hemşire konuşmalarından öğreniyoruz- ağır işkenceden çıkmış birinin sayıklamaları, Hangi zamanda geçtiği belli olmasa da bu ülkede geçtiğini anladığımız karanlık bir dönemine şahit olmuş, sürgüne gitmiş bir babanın kızına yazdığı mektupla başlıyor hoş geldin baba öyküsü, kızının sabırsızlığı, heyecanı ve özlemi öykünün finalini gizler nitelikte, Kitaba adını veren esnaf lokantası ise Yusuf Atılgan’ın bir anısından esinlenilerek oluşturulmuş...
Devamı

SOLMASIN GÜLÜŞÜN

-
Resim
Yüzde seksenlik çoğunluğa hükmeden, yöneten, savurganca ve şımarıkça ( şımarık çok hafif kaldı) davranan yüzde yirmilik azınlığın mal varlıklarını, bütçesini, sermayesini gördükçe, duydukça yeryüzü nimetlerinin hiç kimseyi aç bırakmayacak kadar bereketli ve yeterlilikte olduğunu düşünüyorum. Elbette ki bereketli toprakları işleyip o yüzde yirmilik azınlığın palazlanmasını sağlayan bizcileyin emekçiler, çiftçiler ve işçilerdir. Bir ülkenin bütçesini katlayacak sermayeye sahip şahısların zenginliklerinin bu teknoloji çağında bereketli topraklarla alakası yok diyenin elimdeki terlikten de haberi yoktur sanırım.     Herkese yetecek kadar aş, ekmek, gıda, toprak, hava ve su varken ihtiyacı olacağı kadar çalışmanın, ihtiyacı kadar tüketmenin diğer bir aşaması da çalışmama hakkıdır. Yıllarca “çalışmak kutsaldır” yalanıyla insanları kandıranlar modern sonrası kapitalist dönemde insanları elindeki işle tehdit ediyorlar. Yaşam standardının yükseltilmesinin tek yolunun daha ...
Devamı