hayat sanat edebiyat

  “ Altı Üstü İstanbul”  Ercan y Yılmaz’ın İthaki etiketiyle yayımlanan yeni romanı.  Roman, bir hayli ilginç ve dikkat çekici. Yılmaz'la romanı üzerine söyleşmek isteme nedenlerimden biri de bu. Aklıma takılan, kıyıda köşede kalmış soru işaretlerini ya da romanı genişletecek, anlamamıza yardımcı olacak birkaç soru yönelttim. Roman deneysel bir tarza yakınlaştıkça uzaklaşıyor. Yakınlığı: dili zorlaması ve üç anlatı türüne sırtını yaslayarak dilin elastik halini sonuna kadar hatırlatması. Uzaklığıysa: okudukça kelimelerin dilinizde bıraktığı nahif tat. Teşbihte hata yapmayı göze alarak söylersem; vasabi gibi tadını sonradan alıyorsun, etkisini sözcükleri yalayıp yuttuktan sonra hissediyorsun; yavaş yavaş dağılıyor vücuduna. Nazarımda, görmenin, hissetmenin, duymanın, beklentilerin romanı desem sanıyorum daraltmış olurum.  Daraltmak istemediğimden uygun başlık şu olurdu: Doğaya ve İstanbul’a saygı… Bunu hak edecek yeterince emek de var serzeniş de var duy...