TAHT OYUNLARI
Yavuz Ekinci yeni romanı "Belki de Dünyanın Sonundayım"da Osmanlı döneminde padişahların çocuklarını, çocukların babalarını taht uğruna, iktidar uğruna boğmalarını, zehirlemelerini, tuzak kurmalarını konu edinmiş. Bunu yaparken birçok filme, şiire, romana, tiyatro oyununa konu olmuş baba-oğul arasındaki çekişmeyi, rekabeti edebiyatın geniş yelpazesinden zengin diliyle yapmış. Sigmund Freund'un psikolojiye hediye ettiği Odipus akaompleksi teorisi etrafında genişleyen bir çekişmenin romanıyla tanıştırıyor yazar bizi. Daha önce "Rüyası Bölünenler"de de aynı konuyu irdeleyen yazarın bu konudaki merakı bize, "bu hamur daha çok su kaldırır" deyişini hatırlatsa da neredeyse her yazarın (çoğunlukla erkekler) bir gün bu konuyu tadacak kadar derin olduğunun işaretlerini de veriyor. "Belki de Dünyanın Sonundayım" beş ana bölümden oluşuyor: İlk bölüm Gül: Arifeyi, tedirginliği ve beraberinde hazırlığı, huzursuzluğu ve aşkı; Anelya'ya o...